| Yazar |
|
selamikaranfil
moderatör
Üyelik: 01 Ocak 2005
Durum Online: Offline
Mesaj: 242
|
| Gönderildi: 02 Ocak 2007 - 16:35 | IP Kayıtlı
|
|
|
AKYAZI’YA HASRETIM
Ilkokulu Akyazi köyümde bitirdim
Bir yilda Hafiz Emmiye Kur’an ögrenmeye gittim
Çocukluguma doyamadan köyümden ayrildim
Ömür boyu gurbette olacagimi bilemedim.
Ortaokula basladigimda Türkçe konusamiyordum
Ürkekligimle çekingenligimle dolasiyordum
Hem Türkçe konusmaya hem de derslerime çalisiyordum
Dost akraba evlerinde garibliklerle savasiyordum
Orta okuldan sonra gittim sanat okuluna
Iki üç gün tatili görünce düsüyordum köyümün yoluna
Kurban olayim Akyazi’nin tasina, topragina ve suyuna
Unutamiyorum, hala hasretim Akyazi’nin bag bozumuna
Sanat okulundan sonra gittim Astsubay mektebine
Huzursuzluklar, yokluklar hepsi bahane
Kemal Asker olacak gurbette yasayacak kime ne
Özlemistim, izinde vermediler tam bir sene
Bir sene sonra izin verdiler kostum köyüme
Hasretle özlemle kavustum babama ve anneme
Bu arada rastladim rüyamdaki sevgilime
Rüya gibi geçti doyamadim izin günlerime
Izin süresince gezdim köyümün her yerini
Çok mutlu oldum nihayet buldum beni seveni
Allah islah etsin Akyazi köyünü sevmeyeni
Eminim ki Allah affetmez kul hakki yiyeni
Izinden sonra yine düstüm gurbet yollarina
Izmir’e varinca yerlestim okuluma
Bu arada onbasi rütbesini taktilar omuzuma
Insallah basariyla devam ederim yoluma
Sene sonu geldi oldum Hava Astsubayi
Mutluluklar içinde buldum dostlarimi, Anayi ve Babayi
Bana emekleri olan Sefik emmi ve Gila dayi
Siz rahmetliler asla eksik etmeyecegim saygiyi
Mezuniyetten sonra on bes gün izin verdiler
Astsubay rütbelerini takip köyüme gönderdiler
Bu arada tayin yerim Mürtedi belirlediler
Sag olsun ögretmenlerimiz bizi sevindirdiler
Amasya tren istasyonunda karsilastim onunla
Trenden inince traktörle düstük köyün yoluna
Nasil unuturum hasretim köyün her tarafina
Ömrüm feda olsun güzel Akyazi köyüme
Izinden sonra gittim birligim olan Ankara’ya
Çalisip kavustum maasima yani paraya
Allah rahmet etsin sükrediyorum Anaya ve Babaya
Gayri hep hasret duyacagim köyüme yani silaya
Günler geçtikce ekmegimi kazandikça alistim askerlige
Anladim ki ihtiyaç var ailece hep beraberlige
Bundan sonra çalisacagim hep güzellige
Umarim insanlar islah olur bakmazlar kötülüge
Aylar geçtikçe özledim memleketimi ve sevgilimi
Kul hakki yiyenler yazik günah degil mi ?
Öbür tarafa gidenler geri gelemiyor degil mi?
Amasya’nin en güzel insanlari Akyazili degil mi?
Firsat buldukça Akyazi köyüme gidiyorum
Daglari, taslari, baglari ve tarlalari özlüyorum
Inanin Akyazililarin hepsini seviyorum
Ne aci ki kul hakkini yiyenleri de görüyorum
Karaçami ve de Culali kayasi
Çok bonkerdir gerçek Akyazi’nin agasi
Çünkü yillardir temiz gelmistir Akyazilinin mayasi
Simdilerde maddiyat bozdu, bozuk geliyor danasi
Akyazi köyünün bag bozumu gelince
Her kez degisik kiyafetlere bürününce
Kagnilarla insanlar bag yollarina düsünce
Mutlulukla cosardik degisik sivelerle Türküleri duyunca
Her devekten bir iki tane de üzümleri doldururduk
Sonrada kagnilara çetenlere bosaltirdik
Komsu baglardan gür ve neseli naralari duyardik
Bu arada sözlüler nisanlilar gizli gizli bakardik
Çetenler dolunca kagnilara kosardik öküzleri
Anamizdan çaldigimiz tereyaginin sürerdik mazilara
Kagnilarin gicirtilari ile dönerdik köyümüze
Nerde o güzel günler, güzel insanlar rahmetler hepinize
Üzümler bosaltilirdi havuza çignenmek için
Lüküsler hazirlanip yakilirdi aydinlatmak için
Tavuklar kesilir, kestaneler pisirilirdi yemek için
Guruplar birbirine giderdi eglenmek için
Gece yarisindan sonra herkes bir tarafa kivrilirdi
Büyük lambalar söndürülür etraf karartilirdi
Asiklar, sözlüler ve nisanlilar bir araya gelirdi
Hey Allah’im Akyazililar için o ne güzel günlerdi
Sabah olunca aydinlanirdi her taraf yine
Siralar ayarlanirken pekmezler dönerdi rengine
Önceden ayarlamis güzel üzümler dizilirdi sergene
Zelvelerle çalinan çalma pekmezler dönerdi rengine
On bes günde bag bozumu bitirilirdi
Pekmezler kaplarina küplere yerlestirilirdi
Köylünün isi bitmez siradaki kisliklara geçilirdi
Güzel insanlar darisi seneye deyip dualar edilirdi
Köyde isler hiç bitmez günler gibi siraya dizilirdi
Gübreler tasinir, pancar sökülür, odunlar kesilirdi
Yine Akyazilinin gelenegi etlik beslenir kesilirdi
Bir sabah uyanirdik ki bembeyaz kar herkes sevinirdi.
Odun kütük bol sobalar sicak sicak yanardi
Uzun gecelerde komsu ziyaretleri de vardi
Gençler ise gece yarisi firinlari tarardi
Çalinan tavuklar yenir kestane kabaklar araklanirdi
Baharin gelisi ile Akyazi yesil cennet olurdu
Misirlar, nohutlar ekilir, tarlalar sürülürdü
Aksam namazina dogru caminin önüne gelinirdi
Güzel Akyazililar aralarinda sohbetler edilirdi
Simdi o güzel insanlar azaldi bitti
Kimi öldü, kimi ekmek pesine gurbete gitti
Aci ama gerçek üç kurus için dürüstlük bitti
Iman azaldi çok kisi desinler için hacca gitti
Eskiler pek kalmadi yeniler ise gurbete daldi
Köyümüzde kalanlarda bos durmadi
Kimileri gurbettekilerin tarlalarini çaldi
Dürüstlügü kalmayanlar haramlari yedi kazandi
Köyü kuranlar ve de büyükler kalkin gelin
Yetistirdigimiz güzel insanlarda var onlari sevin
Akyazi’nin yasami için senlikler var görün
Kul hakkini yiyen haramzadeleri rüyalarinda dövün
Ey Akyazi’nin güzel insanlari biz bu hale niye geldik
Dügünlerde bayramlarda ne güzel eglenirdik
Radyo Televizyon yoktu ince dudumlar söylerdik
Geceleri dügünlerde simsimler oynardik
Artik köyüme hiç gitmek istemiyorum
Çünkü eski dürüst insanlari bulamiyorum
Senliklerde herkesi neseli huzurlu saniyorum
Bende adaletsizligi görüyor hayallere daliyorum
Akyazililar Dostluk ve Dayanisma Senligi’ni kuranlar
Senlikleri yasatmak için emekle yasatanlar
Ankara’dan Amasya’dan toplanip gelip çalisanlar
Sizlerin hakki ödenmez Akyazili güzel insanlar
Dilerim Allah’tan bu köy ve senlikler ilelebet yasar
Akyazi’yi seven tüm gurbetçiler köyüne kosar
Bu güzel insanlari gören haramzadeler belki sasar
Iyisi ile kötüsü ile dilerim herkes bir arada yasar
Eski Akyazililar birbiri ile akraba ve de dosttu
Ne aci ki simdilerde üç kurus için kardes kardese düstü
Büyüklerde gerçegi bildikleri halde bana ne deyip sustular
Onun bunun hakkini yiyenler sirasi ile kustu
Dedelerimiz babalarimiz dürüst olmamizi söylerlerdi
Asla hiç kimse haksiz ve haram yemezlerdi
Ufak tefek anlasmazliklarda büyük sözü dinlerlerdi
Ey güzel Allah’im onlar ne güzel insanlardi
Inanç azaldikça ahlak ve dürüstlük kalmiyor
Yillardir haram yiyenler nerden geldigine aldirmiyor
Gelsin de nerden gelirse gelsin cebini dolduruyor
Aslinda bilmiyorlar ki imam efendi çorap dahi giydirmiyor
Ne mutlu öbür tarafa kul hakki yemeden gidenlere
Dedelerimiz ve de Babalarimiz gibi sevilenlere
Akyazili olarak aciyorum haram yiyenlere
Allah’im sen firsat verme haramzadelere
Sahin kayasindan hatun pinara gelince
Içime hos seyler doluyor Akyazi’nin yoluna dönünce
Çocuklar gibi seviniyorum zuvalligin virajini görünce
Kirk yil öncesine dönüyorum tiki mizaya varinca
Tiki mizaya oturup derin derin baglara bakiyorum
Baglari seyrediyor HASAN dedeyi ariyorum
Birden uyaniyor baglarin çiplakligini görüyorum
Hey gidi yillar hey sanki hala öküzleri güdüyorum
Baglari seyrederken bardak kirani sürgü dökeni görünce
Içim yaniyor önüm karariyor gözlerimden yas gelince
Demek ki insan dayaniyor bu güzel yerleri sevince
Çok sevsem de ayrilik var insanin nasibi kesilince
Nihayet selametligi dönünce köy görünüyor
Uzakta olsa Gürcüce Türkçe gürültüler duyuluyor
Okulun bahçesini balonlar bayraklar süslüyor
Seviyorum köyümü inanin içim bir hos oluyor
Senlik yerine varinca yillarca görmediklerimi görüyorum
Arkadaslarimi kucakliyor küçüklerimi öpüyorum
Tarih olan çinar agaçlarin ellerini öpüyorum
Dogrusumu ben Akyaziliya, Akyazi’ya tapiyorum
Amasyalilar derki Akyazili olmak bir özelliktir
Akyazi’yi ve Akyaziliyi hos eden tabi özelliktir
Maddiyat degil insanin kalbindeki zenginliktir
Bu güzellikleri bir araya getiren Akyazi’yi sevmektir
Her seyde oldugu gibi bizde de kötüler vardir
Ama inanin bu insanlarin içinde çok azdir
Eminim ki bir gün bunlarda islah olacaktir
Çünkü kefenin cebi olmadigini geç de olsa anlayacaklardir
Bütün bunlara ragmen Akyazili olmaktan gurur duyuyorum
Ufak tefek bir seyler olsa da ben hepsini seviyorum
Hakkimi yiyenleri Allah’a havale ediyorum
Ve de KUBRAI mahkemede görüselim diyorum
Kemal ACAR / Ankara 01.01.2007
|
| Sayfa Başı |
|
| |
mustafa KARADENIZ
ziyaretci
Üyelik: 01 Ekim 2003
Durum Online: Online
Mesaj: -2224
|
| Gönderildi: 05 Ocak 2007 - 12:48 | IP Kayıtlı
|
|
|
SAYIN KEMAL ACAR ABIMIZIN DILINE, YÜREGINE SAGLIK ALLAH RAZI OLSUN. BIZE ESKI AKYAZI KÖYÜNÜ HATIRLATTIGI IÇIN. EN DERIN SAYGILARIMLA...
Düzenleyen selamikaranfil Tarih: 30 Aralik 1899 - 00:00
|
| Sayfa Başı |
|
| |
P.Mustafa Uludag
ziyaretci
Üyelik: 01 Ekim 2003
Durum Online: Online
Mesaj: -2224
|
| Gönderildi: 07 Ocak 2007 - 11:02 | IP Kayıtlı
|
|
|
Merhaba Kemal Abi. Destani bir tarzda köyümüzün geçmis dönemini Nostalji cümlelerle ifade etmeniz ve yasaminizdaki o günlerin duygu yüklü sözlerinizle, Köyümüzün 40 yil önceki ekonomik ve kültürel durumunu ve dogal güzellikleri ile ifadeleriniz, ayrica anilarinizi tarihle bagdastirmalariniz oldukça etkileyici. Zaman ayirip bir filim gibi dizelerle bu siiri yazmaniz benide duygulandirdi. Saglicakla kalin. M.Uludag. Emekli Meslektasiniz K.Maras...
Düzenleyen selamikaranfil Tarih: 30 Aralik 1899 - 00:00
|
| Sayfa Başı |
|
| |
|
|
Konu: AKYAZI’YA HASRETIM....
