selamikaranfil
moderatör
Üyelik: 01 Ocak 2005
Durum Online: Offline
Mesaj: 242
|
| Gönderildi: 14 Ocak 2005 - 00:05 | IP Kayıtlı
|
|
|
KÖYDE BAYRAM
Yirmi Bes sene bayramlarda hep köyüme giderdim
Anami, babami tüm dostlarimi görürdüm
Aksamlari caminin önünde çok mutlu olurdum
Sabahlari erkenden semaverin basinda babamla olurdum.
Ailece bayram namazina giderdik topluca
Içim bir hos olurdu dostlarla namaz kilinca
Bayraklasmak için caminin etrafina halka yapinca
Insan nasil mutlu olmaz herkes kucaklasinca.
Yillardir bayramlarda gidemiyorum köyüme
Içim yaniyor hasretim, viranda olsa eski evime
Bir türlü gem vuramiyorum, köye olan sevgime
Ne olur sizlerde degin, köyüm için dilegime.
Acaba olsa idi köyde anam ve babam
Inanin çok güzel olurdu her bayram
Simdi tek tesellim köyümdeki birkaç akrabam
Yarabbi, bir gün olur köyde yuvam.
Cesaretim yok o güzel köye gitmeye
Raziyim gurbette hasretle beklemeye
Cenab-i Allah bizi yaratmis gurbette çile çekmeye
O köyün insani olarak benim de hakkim var sevmeye.
Acaba Akyazi Köyüne bir daha gidebilecek miyim?
Yikilan evimizin yerini bir daha görebilecek miyim?
Canim babamin mezarini bulabilecek miyim?
Gene eskisi gibi bayrami görebilecek miyim?
Neden, Bilmiyorum ama çok seviyorum Akyazi’ yi
Napedvarlardan bakinca görürsün genis yaziyi
O güzel yillari, yerleri nasil hatirlamazsin maziyi?
Kaderime raziyim, Allah’ im böyle yazmis yaziyi.
Köyüm köyüm diye agliyor ariyorum Akyazi’ yi
Özlemini gidermek için kagida döküyorum yaziyi
Karaçami, Sokudibini hele de Çali bitmezi
Ekmek parasi için gurbet dagitti hepimizi.
Akyazi Köyü denince hatirliyorum Taciroglunu
Allah korusun köyümde evi olmayan muhaciroglunu
Kader, akrabalar dagittilar Acaroglunu
Insallah bir gün yuva sahibi olur görürsünüz Hulusoglunu
Diliyorum bir gün bu hasret biter benim için
Gecem gündüzüm, dakikam ve saniyem hasretim hep köy için
O köy yasiyor ve yasayacak hepimiz için
Peki, senin ve Benim köyümüzde evlerimizin olmamasi niçin
Karaçamdan geçersin degirmenlerin basina
Akyazi Köyü çikiverir karsina
Bu ne güzel köy Yarabbi, kurban olayim en küçük tasina
Iste o an bakabilirsiniz gözlerimin yasina.
Eskiden köyümüz yüz yirmi hane idi
Simdi ise aci ama yirmi iki haneye indi
O zamanlar nüfusun çogunlugu gençler idi
Heyhat, nüfusta gençler de kalmadi.
Bir gece rüyamda gitmistim köyüme
Çok gezdim ama rastlayamadim viran evime
Içim yandi küfür edesim geldi sülaleme
Uyaninca dedim, kaderim bu el aleme ne?
Babam var iken köyüme sik sik giderdim
Kavakliklardan Bardakkirandan Kaledibine inerdim
Sürdüdökenden Musaköy basindan Yazilardan köye dönerdim
Hiç yorulmazdim, ne güzel arazimiz var derdim.
O günler her sey çok güzeldi Yarabbi
Akrabalar arasinda kötülük yoktu her sey idi tabii
Büyüklerimizin hepside sanki idiler birer sabi
Ne büyük kaldi ne de sabi, ölüm geldi harbi.
Bazen düsünüyorum o güzel günleri
Sayamiyorum gelip gidenleri
O güzel köyü hazirlayip bize birakan ölenleri
Nasil unutabiliriz? Akrabalari bölenleri.
Akyazililar çok güzel ve iyi insanlardi
Senet, tapu nedir bilmezlerdi
Her sey dürüsttü, sözle halledilirdi
Çünkü birbirlerini çok çok iyi bilirlerdi.
O iyi insanlar maalesef pek kalmadi
Kader çogunu gurbete saldi
Fesatlik düsünenler hep yalniz kaldi
Ne acidir ki mal da mülk de kalmadi.
Dürüst olmaya çalisanlar
Onun bunun hakkini yiyenler
Söz yerine tapu senet isteyenler
Hala yalan dünyayi insanligi bilmeyenler
Acaba kim öbür tarafa ne götürdü
Bereketi olmayan haramlari yedi bitirdi
Bunlar basina her kötülügü getirdi
Zavallilar bilmiyorlar ki bu dünya yalanciydi.
Bütün bunlara ragmen Akyazi’ yi seviyorum
Insanlik ve akrabalik bitse de o köyü ariyorum
Inanin her gün geceleri rüyalar da görüyorum
Cenab-i Allah’ tan Akyazi’ lilarin iyi olmasini diliyorum.
Duydum ki bayramda yine herkes köyü doldurmus
Namazdan sonra birbirleri ile sarmas dolas olmus
Benim gibi köyümde evi olmayanlar da var imis
Falciya sordum, köyümde ölmeden benim de yuvam olacakmis.
KEMAL ACAR / ANKARA
|
Konu: KÖYDE BAYRAM
